τοξοχαρής

-ές, Μ

αυτός που χαίρεται το τόξο ή αυτός που τού αρέσει να μάχεται με τόξο, δηλαδή πολεμοχαρής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τόξον + -χαρής (< χαίρω), πρβλ. πολεμο-χαρής].